Architektura: Kraków - Kościół i Klasztor ss. Sercanek

Gdzie: ul. Garncarska 24-26/Wenecja
Co: Kościół i Klasztor ss. Sercanek
Kto: Władysław Kaczmarski
Kiedy: Kościół 1885-, Klasztor 1898-1900


Napisałem Kościół i Klasztor ss. Sercanek, a powinienem napisać Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, którego członkinie są nazywane sercankami...ale ciut za długo było ;) To tak gwoli ścisłości.
Zgromadzenie powstało w 1894 w Krakowie. Inicjatorem jego powołania był ksiądz, profesor UJ Józef Sebastian Pelczar, który wcześniej stworzył w Krakowie przytulisko dla przybywających do pracy w Krakowie dziewcząt. Stworzył on zgromadzenie, by zapewnić podopiecznym przytuliska "duchową opiekę". Już w rok po założeniu napływ powołań był tak wielki, że pierwszy dom, znajdujący się w Krakowie przy ul. św. Krzyża, nie mógł pomieścić zgłaszających się kandydatek.
Dzięki staraniom księdza Pelczara księżna Wanda Jabłonowska darowała grunt pod budowę domu przy ul. Garncarskiej. W lipcu 1896 r. odbyło się poświęcenie nowego domu i kaplicy, w roku 1898 przystąpiono do budowy kościoła pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego i domu św. Józefa.

Kościół i klasztor w pierwszej dekadzie XX wieku. Na zdjęciu widoczne koryto Rudawy (na pierwszym planie) oraz ujście Młynówki Królewskiej

Kościół wybudowano według projektu Władysława Kaczmarskiego w stylu eklektycznym, z przewagą elementów stylu neogotyckiego i tzw. stylu arkadowego w fasadzie oraz neorenesansowego we wnętrzu. Jest to świątynia jednonawowa, na rzucie prostokąta.

Kościół w 1927 roku

Budynek po remoncie elewacji

Kościół obecnie

Budynek klasztorny

Wnętrze kościoła nakryte jest neorenesansowym, pozornym sklepieniem. Ołtarz główny z obrazem Serca Pana Jezusa jest dziełem Kazimierza Wakulskiego. Przedłużenie nawy stanowi prezbiterium skierowane ku wschodowi, do którego przylega zakrystia.

Autorem rzeźb na fasadzie Kościoła jest Jan Tombiński, przedstawiają one Jezusa w otoczeniu aniołów, a poniżej Matkę Boską i św. Józefa.

Zarówno Kościół jak i klasztor przebyły w 2008 r. remont elewacji, po którym szczęka mi mówiąc szczerze opadła, wspaniały budynek, świetna sztuka restauratorska tu się kłania. W styczniu 2009 roku rusztowania zlikwidowano, ale ostatnie prace restauratorskie zakończono dopiero z końcem września tego samego roku.

Z czasem postaram się poszerzyć galerię o inne zdjęcia.