Architektura: Dworzec Autobusowy PKP na Placu św. Ducha

Dworzec autobusowy na Placu św. Ducha ? Tak, to nie jest pomyłka. Mało się o tym pisze, mało kto wie, ale przed wojną właśnie na Placu św. Ducha znajdował się krakowski dworzec autobusowy. To może dziwić, ale jeszcze bardziej dziwi skrót "PKP". To też nie jest pomyłka. Przed wojną Polskie Koleje Państwowe uruchomiły połączenia autobusowe, przede wszystkim na trasach, na które kolej nie docierała. Oczywiście od razu pojawili się prywatni przewoźnicy będący konkurencją dla publicznego przedsiębiorstwa, ale to mogło wyjść tylko na dobre zwykłemu podróżnemu. Dopiero w 1952 roku dworzec (już PKS) przeniesiono w pobliże dworca kolejowego. Warto spojrzeć jak komponował się on (albo i nie) z kameralnym bądź co bądź Placem św. Ducha. Zdjęcia z lat 1928-1937

Film: Nieciekawa historia

Katarzyna: Proszę mi powiedzieć, co ja mam robić. Dalej. 

Profesor: Cóż ja Ci mogę powiedzieć ? Nic nie mogę. 

K.: Przysięgam. Nie mogę już tak. Nie mogę już tak żyć. Brak mi sił. Nie mogę. Proszę mi pomóc, ratować.

P.: Nic Ci nie mogę poradzić Katarzyno.

K.: Chociaż jedno słowo...[...]

Profesor: Jestem pokonany, a jeśli tak, to nie warto myśleć. Będę siedzieć i milcząc czekać, na to, co przyjdzie."

Tytuł oryginalny: Nieciekawa historia

Reżyseria: Wojciech Jerzy Has

Scenariusz: Wojciech Jerzy Has

Produkcja: Polska

Gatunek: Dramat psychologiczny

Rok produkcji: 1982

Czas trwania: 106 minut

Obsada: Gustaw Holoubek (profesor), Hanna Mikuć (Katarzyna), Anna Milewska (Weronika, żona profesora), Elwira Romańczuk (Liza, córka profesora), Marek Bargiełowski (Michał), Janusz Gajos (Aleksander Gnekker)

Adaptacja opowiadania Antoniego Czechowa pod tym samym tytułem.

Krótki film o umieraniu. Tyle mogło i powinno by wystarczyć przy opisie tego filmu. Bardzo ekspresyjny, ale i depresyjny obraz profesora medycyny, który przeczuwając kres swojej egzystencji postanawia podsumować całe swoje życie. Przechadzając się po ścieżkach swoich myśli dochodzi w końcu do zakończenia tych rozważań, uważa, że jest pokonany. Esencją filmu jest monolog głównego bohatera, inteligenta, który mając świadomość  porażki własnego ja, nie stara się jej przezwyciężyć, iść naprzód, a jedynie zatapia się w otchłani analiz samego siebie i swojej historii. Poruszający obraz człowieka zgnębionego, przywalonego przez nieznośną ciężkość bytu, człowieka, który stracił nadzieję i się z tym ostatecznie pogodził. 

Bardzo dobra, nieco przytłaczająca mrokiem scenografia, przejmująca muzyka Jerzego Maksymiuka, rewelacyjna gra rewelacyjnego Holoubka no i scenariusz Hasa, który nigdy nie zawodzi...

Ciężki. 


Ale dlaczego Nieciekawa historia ? Nieciekawy wg słownika języka polskiego oznacza: nie wzbudzający zainteresowania; zwyczajny, przeciętny. Nieciekawa, bo to jest właśnie historia zwyczajnego, przeciętnego człowieka, to historia zwyczajności, to historia, która może dziać się każdego dnia, u każdego, ot taka, zwyczajna historia. 

Do obejrzenia:

http://rapidshare.com/files/164929663/1982.Nieciekawa_historia.part1.rar

http://rapidshare.com/files/164930039/1982.Nieciekawa_historia.part2.rar

http://rapidshare.com/files/165005289/1982.Nieciekawa_historia.part3.rar

http://rapidshare.com/files/164946388/1982.Nieciekawa_historia.part4.rar

http://rapidshare.com/files/164947879/1982.Nieciekawa_historia.part5.rar

http://rapidshare.com/files/164964068/1982.Nieciekawa_historia.part6.rar

http://rapidshare.com/files/164965456/1982.Nieciekawa_historia.part7.rar

Film: Wielki Szu

"Graliśmy uczciwie: ja oszukiwałem, ty oszukiwałeś – wygrał lepszy.

Wyobraź sobie, że siadamy do dużej gry. Ty jesteś fascynat, więc ten dom przegrywasz. Ty jesteś przegrany – ja jestem wygrany. Ty nie masz domu – a ja? – Ja także go nie mam. Bo wygrałem tylko złotówki. Bo każda gra ma taką właśnie przemienność: różne wartości potrafi przemienić na złotówki. Ale odwrotnie... nie da się, niestety."

Tytuł oryginalny: Wielki Szu

Reżyseria: Sylwester Chęciński

Scenariusz: Jan Purzycki

Produkcja: Polska

Gatunek: Dramat psychologiczny

Rok produkcji: 1982

Czas trwania: 96 minut

Obsada: Jan Nowicki ("Wielki Szu"), Andrzej Pieczyński (taksówkarz Jurek), Dorota Pomykała (prostytutka Jola), Leon Niemczyk (Stefan Mikun), Karol Strasburger (karciarz Denel), Grażyna Szapołowska (żona "Wielkiego Szu"

za portalem filmpolski.pl

"Wielki Szu" był jednym z największych kinowych przebojów w Polsce w 1983 r. - obejrzało go wówczas ponad 2 miliony widzów, a recenzenci rozpływali się w zachwytach. Takiemu kinu dochowują wierności widzowie, marzą o nim aktorzy, a kolejnym pokoleniom reżyserów śnią się takie udane pod każdym względem obrazy. Tajemnica sukcesu tkwi w umiejętnościach reżysera, scenarzysty (znakomity debiut Jana Purzyckiego), w doborze aktorów (szczególnie Jana Nowickiego jako tytułowego mistrza karcianej szulerki oraz Andrzeja Pieczyńskiego jako jego ucznia), a wreszcie w zręcznej grze uczuciami widza, który niemal bezwiednie poddaje się ekranowej fikcji. Tłem wydarzeń w filmie Chęcińskiego jest "gierkowska" Polska lat 70.: Polska marzeń o mniej szarym życiu i blichtru ówczesnych nowobogackich "elit". Na tym tle twórcy kreślą portret nieco staromodnego samotnika i outsidera, "triumfatora z piętnem przegranej w oczach", który - wybrawszy w młodości specyficzną i niezgodną z prawem drogę postanowił szukać sensu istnienia w doskonaleniu swych umiejętności. Ale jeszcze ważniejszy jest w "Wielkim Szu" swoisty pojedynek między mistrzem i uczniem, starym wilkiem i młodym wilczkiem, wielkim kanciarzem zmęczonym życiem, wyposażonym w życiową mądrość, doświadczenie i dystans, a niecierpliwym młodzikiem zafascynowanym jego osobowością, głodnym sukcesu i pieniędzy, trawionym gorączką rodzącego się nałogu.

Wracam do niego raz za razem, szczerze mówiąc nie wiem co mnie w nim tak fascynuje, może niedostępny świat oszustw pokerowych, może świetnie napisany scenariusz, może rewelacyjna gra Jana Nowickiego, a może wszystko po trochu...wiem natomiast, że jeszcze nieraz do niego wrócę, bo zwyczajnie warto odświeżać sobie filmy tej klasy, mimo że, nie ukrywajmy, jest to kino popularne. 

Do obejrzenia:

http://rapidshare.com/files/195709272/Wielki_Szu__1983_.part1.rar

http://rapidshare.com/files/195716567/Wielki_Szu__1983_.part2.rar

http://rapidshare.com/files/195734603/Wielki_Szu__1983_.part3.rar

http://rapidshare.com/files/195862717/Wielki_Szu__1983_.part4.rar

Film: Mocny człowiek

Tytuł oryginalny: Mocny człowiek

Reżyseria: Henryk Szaro

Scenariusz: Jerzy Braun, Henryk Szaro

Produkcja: Polska

Gatunek: Film fabularny, dramat psychologiczny

Rok produkcji: 1929

Czas trwania: 78 minut

Obsada: Grigorij (Grzegorz) Chmara (Henryk Bielecki), Agnes Kuck (Łucja, kochanka Henryka), Julian Krzewiński (Ligęza, obywatel ziemski), Maria Majdrowicz (Nina, żona Ligęzy), Artur Socha (literat Jerzy Górski)

O tym filmie jeszcze 10 lat temu sądzono, że nikt nigdy go już nie zobaczy. Wszystkie jego kopie zaginęły bądź zostały zniszczone w trakcie II wojny światowej i dopiero w 1997 roku odnaleziono go w Królewskim Archiwum Filmowym w Brukseli.

"Mocny człowiek" - jeden z ostatnich polskich filmów epoki kina niemego, a zarazem jeden z najlepszych polskich filmów przedwojennych w ogóle - jest znakomitą adaptacją powieści prekursora bohemy i naczelnego przedstawiciela dekadentyzmu Stanisława Przybyszewskiego. To psychologiczny dramat ukazujący kolejne etapy moralnego upadku artysty. Główny bohater - Henryk Bielecki - za wszelką cenę dąży do sławy i bogactwa. Aby je osiągnąć, morduje podstępnie swojego przyjaciela pisarza i wydaje jego rękopisy pod własnym nazwiskiem. Film stanowi doskonałe studium artysty, który przegrywa w walce z własnym sumieniem. 

W realizacji tego przejmującego dramatu wzięły udział gwiazdy ówczesnego kina, nie tylko polskiego. Tytułową rolę brawurowo zagrał Grzegorz Chmara, znany rosyjski aktor, należący do Teatru Stanisławskiego. W filmie debiutowała niemiecka aktorka Agnes Kuck, a operatorem był Włoch Giovanni Vitrotti, autor zdjęć do znanej włoskiej wersji "Quo Vadis". 

Montaż i efekty w filmie z pewnością wyprzedzają swoją epokę - to jest film, który spokojnie można dziś puszczać adeptom szkoły filmowej i na jego podstawie prowadzić nauczanie. Rewelacyjny z niemniej rewelacyjną muzyką zagraną już współcześnie przez Super Trio: Maciej Maleńczuk, Robert Tuta, Jakub Rutkowski, która idealnie wkomponowuje się w obraz sprzed ponad 80 laty. 

Oglądać, oglądać i jeszcze raz oglądać !

teledysk do filmu: http://www.youtube.com/watch?v=3NFjXOOEPvI

Najlepiej kupić wydanie kolekcjonerskie na DVD (zaledwie 20 zł)

Ewentualnie nieśmiertelny rapidshare:

http://rapidshare.com/files/97839903/W_starym_kinie_-_Mocny_cz_owiek__1929_.part1.rar

http://rapidshare.com/files/97846648/W_starym_kinie_-_Mocny_cz_owiek__1929_.part2.rar

http://rapidshare.com/files/97855761/W_starym_kinie_-_Mocny_cz_owiek__1929_.part3.rar

http://rapidshare.com/files/97864486/W_starym_kinie_-_Mocny_cz_owiek__1929_.part4.rar

http://rapidshare.com/files/97872756/W_starym_kinie_-_Mocny_cz_owiek__1929_.part5.rar

http://rapidshare.com/files/97878518/W_starym_kinie_-_Mocny_cz_owiek__1929_.part6.rar

http://rapidshare.com/files/97882239/W_starym_kinie_-_Mocny_cz_owiek__1929_.part7.rar

http://rapidshare.com/files/97883067/W_starym_kinie_-_Mocny_cz_owiek__1929_.part8.rar